Plakat musi śpiewać

Sosnowieckie Muzeum zaprasza na wystawę Plakat musi śpiewać. Wystawa ze zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu jest wyborem 200 plakatów spośród ponad 400 prac eksponowanych wcześniej w poznańskim muzeum.

Tytuł wystawy nawiązuje do wypowiedzi Jana Lenicy z 1966 roku, który porównał two-rzenie plakatu do grania jazzu: Sztuka plakatu zbliża się (…) najbardziej do jazzu: wszystko polega na umiejętności za-grania cudzego tematu „po swojemu”, (…) ożywienia go własnym duchem, zagrania go tak, aby podstawowy motyw wyczuć można było uchem (…). Bo co tu ukrywać, plakat musi śpie-wać! I na pytanie, co ważniejsze: oko czy mózg, odpowiadam ucho. Najważniejsze jest UCHO!

Wystawa ze zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu jest wyborem 200 prac. Stanowi próbę prześledzenia rozwoju sztuki plakatowej na przestrzenie ponad stu lat, począwszy od końca XIX wieku i narodzin we Francji samo-dzielnego gatunku – plakatu artystycznego, aż po realizacje pochodzące z pierwszej dekady XXI wieku.
Plakat żywiołowo rozwijający się w ciągu swej historii i niezmiernie wzbo-gacający własny język wypowiedzi zyskał ogromną siłę oddziaływania daleko wykraczającą poza jego czysto utylitarną funkcję – nośnika komunikatu od zleceniodawcy do odbiorcy. Stał się środkiem wyrazu treści bardziej złożo-nych, świadomie niejednoznacznych w odczycie i posiadających wiele po-kładów interpretacyjnych, a nade wszystko noszących wyraźnie osobiste piętno artysty.

Wśród zgromadzonych na wystawie prac pojawiają się nazwiska takich wczesnych twórców plakatu jak Alfons Mucha, czołowi przedstawiciele nie-mieckiego Jugendstilu: Peter Behrens, Thomas Theodor Heine i Secesji Wie-deńskiej: Gustav Klimt, Koloman Moser, twórcy polskiego plakatu przedwo-jennego Juliusz Norblin i Tadeusz Gronowski. Drugą połowę XX wieku repre-zentują prace artystów wywodzących się z ośrodków twórczych, które w tym czasie wypracowały własny język przekazu graficznego – plakaty szwajcar-skie, japońskie, francuskie i niemieckie oraz przykłady znakomitych realizacji przedstawicieli polskiej szkoły plakatu jak chociażby Henryka Tomaszewskiego, Jana Lenicy, Waldemara Świerzego, Jana Młodożeńca.
Niewątpliwą ozdobą kolekcji są pojedyncze dzieła Adolphe Cassandre’a – jednego z najwybitniejszych twórców w dziejach plakatu , Joana Miró, An-dy’ego Warhola, Salvadora Dali.

Wystawa jest czynna do 10 marca 2012 roku