„Mieszkańcy gwiaździstego nieba …”

W piątek, 4 lutego w Muzeum w Sosnowcu odbył sie wernisaż wystawy archeologicznej "Mieszkańcy gwiaździstego nieba", opartej na zbiorach Muzeum im. Deriego w Debreczynie. Honorowy patronat nad wystawa objął Prezydent Miasta Sosnowca - Kazimierz Górski. Wystawę można zwiedzać do 5 maja.

Mieszkańcy gwiaździstego nieba… - sformułowanie zostało zaczerpnięte z mitologii starożytnych Egipcjan, którzy wierzyli, że ich zmarli zamieszkują nieboskłon. Ekspozycja w znacznej mierze opiera się na przekazie symbolicznym, ukazującym przejście ze świata żywych w zaświaty, gdzie dusze zmarłych wędrują następnie ku gwiaździstemu niebu.

Prezentuje historię i zwyczaje pogrzebowe od epoki kamienia (konkretnie neolitu, ok. 5500 p.n.e) po okres wczesnego chrześcijaństwa (Madziarowie, 1301 r. n.e.). Jest podzielona na 5 kategorii tematycznych: miejsce zamieszkania i pochowania, formy pochówków, kult zmarłych, świat zmarłych i wiara w życie po śmierci. Prezentuje ponad 300 obiektów pozyskanych w większości w trakcie prowadzenia badań archeologicznych na terenie Wielkiej Niziny Węgierskiej - kilkadziesiąt stanowisk z rejonu Hajdú – Bihar.

Wśród największych ciekawostek prezentowanych na wystawie należy wymienić: naczynie-pitos z pochówkiem dziecięcym datowane na okres środkowego neolitu (5500 - 4900 p.n.e.), tzw. groby symboliczne - cenotafy wojowników, których chowano na polu walki (środkowy okres epoki brązu, 1900 – 1600 p.n.e.), wspólne pochówki jeźdźca z koniem w tej samej jamie grobowej (tzw. okres zajmowania ojczyzny, 896 r. n.e. – 1000 r. n.e.), pochówki mężczyzn - wojowników na krańcach nekropoli (mieli oni za zadanie chronić pozostałych pochowanych przed złymi duchami nadchodzącymi z północy, 896 r. n.e. – 1000 r. n.e.), pochówki szkieletowe ze śladami trepanacji czaszki w celach leczniczo – magicznych z lat 896 - 1000 n. e., kiedy bardzo popularna była wiara w szamanizm oraz szerzenie wielu różnorodnych zabobonów i wierzeń przez Madziarów.

Wystawa łączy archeologię z etnografią i historią. Jej istota i sens ma wymiar uniwersalny i ponadczasowy. Została przygotowana przez Muzeum im. Dériego w Debreczynie, Węgry.  Jest udostępniona zwiedzającym od 5 lutego do 3 maja 2011 roku.