Pola Nadziei

"Pola Nadziei" to program stworzony przez Organizację Charytatywną Marie Curie Cancer Care w Wielkiej Brytanii. Ideą programu jest uwrażliwianie społeczeństwa na los terminalnie chorego człowieka oraz pozyskiwanie funduszy na utrzymanie hospicjów w Wielkiej Brytanii prowadzonych przez MCCC. Hospicjum św. Tomasza Apostoła w Sosnowcu w tym roku po raz trzeci podejmuje się uczestnictwa w tej pięknej i jakże szlachetnej akcji. W jesiennej części kampanii sadzone będą cebulki żonkili w parkach, skwerkach w pobliżu szkół, przedszkoli, szpitali, wokół kościołów parafialnych, przed hospicjum, w szkolnych i własnych ogródkach.Sosnowieckie „Pola Nadziei” prowadzone przez Hospicjum św. Tomasza Apostoła są czymś więcej niż tylko pielęgnowaniem zasadzonych żonkilowych kwiatów, to zagospodarowanie przestrzeni wypełniających tysiące ludzkich serc, w których kwitnie miłość, dobro i nadzieja dla drugiego człowieka.

W 1998 roku Organizacja MCCC w Edynburgu obchodziła swoje 50-lecie. Przygotowując się do obchodów tej uroczystości, mając za patronkę Marie Skłodowską Curie, postanowiła zapoznać ze swoją inicjatywą hospicja polskie. Kraków jest miastem bliźniaczym z Edynburgiem, zatem Kraków został wybrany, jako miejsce polskiej edycji „Pól Nadziei”. Beneficjentem programu zostało Hospicjum św. Łazarza. Wiosną 1998 roku w parkach krakowskich zakwitły pierwsze „Pola Nadziei”. Organizacja MCCC przekazała 350 tys. żonkilowych cebulek oraz niezbędną do przeprowadzenia akcji pomoc i wiedzę . Po zakończeniu akcji w 1998 roku organizacja Marii Curie Cancer Care wyraziła zgodę na rozpropagowanie akcji „Pól Nadziei” w całej Polsce.

Widocznym elementem Kampanii jest żonkil, kwiat piękny, subtelny, doskonały
w swoim kształcie, barwie, zapachu, ale też kruchy, delikatny, jak delikatne i kruche jest życie człowieka. Żonkile są międzynarodowym symbolem nadziei, łącznikiem miedzy ludźmi zdrowymi, a tymi których dotknął ból choroby nowotworowej. Spoglądając na żonkila pamiętamy o ludziach chorych, cierpiących, oczekujących naszej pomocy i opieki
w trudnym okresie odchodzenia z tego świata, pamiętamy o ich bliskich.

CELEM PROGRAMU „POLA NADZIEI” JEST:
• Szerzenie idei hospicyjnej.
• Pozyskiwanie funduszy na prowadzoną opiekę dla nieuleczalnie chorych.
• Uwrażliwianie dzieci, młodzieży, dorosłych na potrzeby chorych, zachęcanie do wolontariatu i możliwość pomocy.

Podobnie jak w minionych latach realizując cele Programu „Pola Nadziei” pragniemy również w tym roku odwiedzić wiele placówek oświatowych. Dotychczas w każdej z nich przyjmowani byliśmy z ogromną życzliwością, sympatią. Byliśmy pod dużym wrażeniem dzieci i młodzieży. Podczas naszych wizyt malowało się na ich twarzach skupienie, zainteresowanie, zrozumienie, a także wzruszenie. Staraliśmy się dotrzeć do tych młodych serc, uwrażliwić je, a także zachęcić do wolontariatu. Zachęcając do pracy na rzecz chorych zawsze prosiliśmy o czas na zastanowienie, by decyzja nie była zbyt pochopna, czy rodząca się tylko z potrzeby chwili, ale by była dojrzała.
Mówiąc o idei wolontariatu, idei opieki hospicyjnej, o naszych podopiecznych staraliśmy się również ukazać wartość życia, szczególnie w trudnym okresie choroby, uczyliśmy zachowania szacunku do ludzkiego ciała, wrażliwości, delikatności w obcowaniu z osobą chorą, współpracy z ich bliskimi w czasie trwania choroby, a także w okresie straty-żałoby.

Natomiast słowa kierowane do najmłodszych miały na celu nakreślenie ogólnie problemu, przekazanie informacji o hospicjum i zakresie opieki, o pomocy i wsparciu dla nieuleczalnie chorych. Podkreślaliśmy wagę profilaktyki i promocji zdrowia. Treści przekazywane były w formie zabaw, quizów, konkursów, przy akompaniamencie muzyki, śpiewu i tańca. Pomagali nam z wielkim oddaniem wychowawcy, nauczyciele, księża i katecheci, słowem cała kadra pedagogiczna we współpracy z rodzicami.