Sosnowieckie Wodociągi S.A.

Sosnowieckie Wodociągi S.A. to od lat prężnie działająca firma, posiadająca nowoczesny sprzęt, oferująca wysoką jakość usług, której głównym zadaniem jest zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie Gminy Sosnowiec.

Spółka zatrudnia wykwalifikowaną kadrę w ilości 350 pracowników. W zakresie dostaw wody obsługuje ponad 200 000 mieszkańców, a w zakresie oczyszczania ścieków ok. 300 000 mieszkańców.
 

580 kilometrów sieci wodociągowej i prawie 380 km sieci kanalizacyjnej to infrastruktura, którą zarządzają Sosnowieckie Wodociągi S.A.

Spółka, której właścicielem jest Gmina Sosnowiec zarządza również 11 przepompowniami wody oraz oczyszczalniami ścieków - Zagórze oraz Radocha II. Przy pierwszej z nich zakończyły się prace modernizacyjne, w drugiej zakończą się one w 2014 roku.

Miasto Sosnowiec nie posiada własnych ujęć wody. Ta dostarczana jest z ujęć w Maczkach i Goczałkowicach poprzez system magistral będących własnością Górnośląskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów Katowice S.A. połączonych z siecią rozdzielczą Sosnowieckich Wodociągów S.A.

71% wody trafiających do sosnowiczan pochodzi ze z Stacji Uzdatniania Wody (SUW ) Goczałkowice. Pozostała część czyli ok. 29% dostarczana jest z SUW Maczki. W przypadku wstrzymania dostawy wody z Goczałkowic lub Maczek woda podawana jest awaryjnie rurociągiem z SUW Łazy. Z SUW Maczki biegną cztery magistrale wodne tj. trzy o średnicach Ø800 i jedna o średnicy Ø600, a z SUW Goczałkowice jedna magistrala Ø1400. Sosnowieckie Wodociągi S.A. dokonują zakupu wody z magistral GPW Katowice S.A. na studniach zakupowych przedstawionych na poniższym schemacie i wymienionych w wykazie.

Kontrola jakości wody

GPW pobiera próby wody do analizy na studniach włączeniowych w cyklu comiesięcznym a wyniki badań systematycznie przekazuje do Sosnowieckich Wodociągów. Otrzymane wyniki badań są publikowane na stronie internetowej Spółki.W zakresie zapewnienia dostawy wody o wymaganych parametrach, Sosnowieckie Wodociągi systematycznie monitoruje jakość wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Tylko w roku 2012 roku zbadano138 próbek wody pod kątem analiz bakteriologicznych i fizykochemicznych wskaźników jakości wody. Analizy wykonywane były przez akredytowane laboratorium Ośrodek Badań i Kontroli Środowiska Sp. z o.o. w Katowicach. Nadzór nad jakością wody jest również sprawowany przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Sosnowcu (PPIS).

Aktualna tabela jakości wody

Eksploatacja Sieci Wodociągowej - monitoring

Sosnowieckie Wodociągi stale kontroluje Prowadzone są działania w kierunku zmniejszenia strat wody poprzez kontrolę, analizę i stały monitoring przepływów i ciśnień wody w sieci. Stały monitoring prowadzony jest na 29 studniach wodomierzowych . Całodobowy zapis ciśnienia wody może posłużyć jako dowód potwierdzający dostarczanie wody przez naszego dostawcę o niewłaściwych parametrach i ubieganie się z tego tytułu o należne odszkodowanie. Dodatkowo dla łatwiejszej diagnostyki sieć została podzielona i opomiarowana w 48 strefach, 10 hydroforach oraz u 10 największych odbiorców wody.

Sosnowieckie Wodociągi S.A.

ul. Ostrogórska 43,
41-200 Sosnowiec

tel. 32 292 55 90-92, 32 364 43 00
fax: 32 292 46 38

e-mail: sekretariat@rpwik.sosnowiec.pl
www.rpwik.sosnowiec.pl

Dyspozytor:
tel/fax.32 292 51 98
tel.994
32 364 43 59

WIADOMOŚCI 

Osady - skąd się biorą

Problem zagospodarowania osadów ściekowych jest nieodłącznie związany z działalnością oczyszczalni ścieków, ponieważ są częścią ścieków wytwarzanych przez mieszkańców. Pod względem ilościowym stanowią nieznaczny procent wytwarzanych w Polsce odpadów. Jest to ok. 2% objętości ścieków dopływających do oczyszczalni. Jednak z uwagi na swoje właściwości fizykochemiczne oraz zagrożenia, jakie mogą stwarzać dla zdrowia ludzi oraz środowiska naturalnego, osady muszą być poddawane odpowiedniej przeróbce, a następnie odpowiednio zagospodarowane. Z tym problemem stykają się niemal wszystkie oczyszczalnie w Polsce

Według danych głównego Urzędu Statystycznego w 2011 r. ilość komunalnych osadów ściekowych wytworzonych w Polsce wyniosła 519,2 tys. Mg s.m. Z kolei prognoza Krajowego Programu Gospodarki Odpadami (KPGO) mówi, że w 2015 roku ilość suchej masy komunalnych osadów ściekowych osiągnie poziom 642,4 tys. Mg s.m. i będzie wykazywać tendencję wzrostową w kolejnych latach.

Obecnie komunalne osady ściekowe wytwarzane na oczyszczalniach zarządzanych przez RPWiK Sosnowiec S.A. (w 2013 roku wytworzono 15 615 Mg komunalnych osadów) są przekazywane przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwolenia wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 roku o odpadach, w zakresie transportu i odzysku komunalnych osadów ściekowych. Warto podkreślić, że od 2010 r. osad wytwarzany przez RPWiK z uwagi na zawartość metali ciężkich nie jest zagospodarowywany w rolnictwie oraz do rekultywacji gruntów na cele rolne, bowiem nie spełnia on wymagań, które są stawiane osadom wykorzystywanym w ten sposób.

Z podobnym problemem zmaga się wiele spółek zajmujących się oczyszczaniem ścieków. Dlatego szukają innych rozwiązań. W ostatnich latach, wśród koncepcji zagospodarowania osadów w Polsce, dominującą rolę odgrywa kierunek metod termicznych (szczególnie w przypadku dużych aglomeracji), realizowany głównie poprzez budowy suszarni oraz spalarni osadów ściekowych. Kierunek ten jest uzasadniony przede wszystkim ograniczeniem metod przyrodniczego, w tym rolniczego, wykorzystania osadów (Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 13 lipca 2010 roku w sprawie komunalnych osadów ściekowych) oraz ze względu na fakt, że według rozporządzenia Ministra Gospodarki (z dnia 8 stycznia 2013 roku w sprawie procedur dopuszczania odpadów do składowania na składowisku odpadów danego typu) od 1 stycznia 2016 roku praktycznie nie będzie możliwości składowania osadów.

W skali całego kraju obecnie działa 11 monospalarni osadów ściekowych (w Gdyni, Gdańsku, Warszawie, Krakowie, Zielonej Górze, Olsztynie, Kielcach, Łomży, Bydgoszczy, Szczecinie), natomiast w ostatnich 5 latach powstało lub jest w trakcie budowy ponad 40 suszarni (mniej więcej po połowie suszarnie termiczne i solarne). W wielu miastach planowane są budowy zakładów gdzie utylizowane będą osady ściekowe.

Trzeba również pamiętać, że Gmina wspólnie z RPWiK stale rozbudowuje sieci kanalizacyjne oraz modernizuje oczyszczalnie ścieków na terenie miasta poprzez zastosowanie bardziej zaawansowanych, wysoko sprawnych technologii oczyszczania ścieków. To sprawia, że zwiększają się ilości osadów ściekowych, które muszą zostać zutylizowane. Dlatego spółka podjęła działania związane z zabezpieczeniem możliwości termicznej utylizacji komunalnych osadów ściekowych w planowanej do realizacji przez ZUTOiOŚ S.A. instalacji. W tej chwili nie zapadła żadna decyzja określająca miejsce czy też miasto, w którym zakład mógłby powstać.

Zastosowanie technologii współspalania komunalnych osadów ściekowych z odpadami komunalnymi jest uzasadnione tam gdzie jest planowana spalarnia odpadów i uzasadniony jest ekonomicznie transport odwodnionych osadów. Zaletą takiej efektywnej energetycznie kombinacji spalania odpadów komunalnych i osadów ściekowych jest możliwość wykorzystania części strumienia ciepła z procesu spalania odpadów komunalnych do podsuszania osadów. Ponadto, w dużym stopniu wykorzystywana jest infrastruktura spalarni odpadów dla realizacji procesu współspalania osadów.

Warunki techniczne, jakie muszą być spełnione w czasie procesu termicznego przekształcania odpadów, ustala Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 marca 2002r. w sprawie wymagań dotyczących prowadzenia procesu termicznego przekształcania odpadów. Oprócz wymogów technologicznych prowadzenia procesów, rozporządzenie określa sposób monitorowania procesu i parametry pozostałości podprocesowych. Natomiast jeżeli chodzi o dopuszczalne stężenia wskaźników zanieczyszczeń w spalinach emitowanych przez spalarnie (oraz współspalarnie) odpadów, to reguluje je Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 kwietnia 2011r. w sprawie standardów emisyjnych z instalacji.

Argumentem szczególnie podkreślanym w dyskusjach na temat szkodliwości spalarni jest fakt zanieczyszczenia dioksynami. Poziom stężenia dioksyn, zgodnie z obowiązującymi regulacjami dla spalarni odpadów, nie może przekraczać 0,1 nanogramów TEQ (ang. Toxic Equivalent) na metr sześcienny. Najnowsze technologie spalarni, wyposażone w systemy oczyszczania, osiągają poziom znacznie niższy od wymaganego, nawet 0,001 ng TEQ/m3.

Dla porównania w dymie papierosowym ich zawartość wynosi około 1 ng I-TEQ/m3. Źródłem emisji dioksyn są również domowe paleniska, czy inne procesy, w tym metalurgiczne, oraz spalanie paliw. Przede wszystkim należy jednak pamiętać, że źródłem zanieczyszczeń są także same składowiska odpadów.

Postęp technologiczny i wymagania społeczeństwa nieuchronnie godzić będą w dobro środowiska naturalnego dlatego zrównoważenie obu tych wartości to właśnie rola prawa, którego wszyscy, zarówno ZUTOiOŚ jako inwestor, jak i biorąca udział w ochronie środowiska lokalna społeczność, obowiązani są przestrzegać. Stosowanie się do przepisów ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko jest gwarancją optymalnego pogodzenia racji ochrony środowiska z potrzebami rozwoju cywilizacyjnego Sosnowca.